تفسیر قرآن

پیام‌های آیه 1 سوره طلاق

- مخاطب قراردادن پيامبر، در ابلاغ دستورات كلى كه عموم مردم مخاطب آن هستند، هم نشانه احترام به آن پيامبر است و هم لزوم نظارت آن حضرت بر حسن اجراى حدود الهى. «يا ايها النبى اذا طلقتم»
- براى بيان اهميّت دستور و ايجاد انگيزه در سايرين، شخص اوّل را مورد خطاب قرار دهيد. «يا ايها النبى اذا طلقتم»
- عقد ازدواج زمان خاصى ندارد ولى طلاق بايد در زمانى باشد كه شروع عدّه ممكن باشد، يعنى زن در عادت ماهانه نباشد و مرد نيز در پاكى پس از عادت، با همسرش آميزش نكرده باشد. «فطلّقوهنّ لعدّتهن»
- طلاق به دست مرد است. «طلقتم، طلقوهنّ»
- براى حفظ نظام خانواده، قانون طلاق همراه با شرايطى سرعت گير قرار داده شده است. «طلّقوهنّ لعدّتهن»
- زمان بندى در احكام الهى را با دقّت مراعات كنيم. «احصوا العدّة»
- جدايى و طلاق نبايد همراه با گناه باشد. «طلقتم... اتقوا اللّه»
- رعايت تقوا در امر طلاق و خصوصاً عدّه آن، از سوى مرد و زن لازم است. «احصوا العدّة و اتّقوا اللّه»
- ربوبيّت الهى، مقتضاى پروا و تقواست. «اتقوا اللّه ربّكم»
- زن طلاق داده شده تا زمانى كه در حال عدّه است، گويا در منزل خودش ساكن است و حق سكونت از او سلب نمى شود. «لاتخرجوهنّ من بيوتهنّ»
- طلاق نبايد همراه با اهانت و تحقير زن باشد. «لاتخرجوهنّ من بيوتهنّ»
- راه هاى منّت گذاردن و منّت كشيدن را مسدود كنيد. براى اين كه شوهر منّت نگذارد و زن منّت نكشد، خدا مى فرمايد: خانه خودش است. «من بيوتهنّ»
- زنان، طلاق را پايان كار نبينند و در خانه بمانند، شايد كه مرد منصرف شود و دوباره به آنان رجوع كند. «لايخرجن»
- خراب كردن پل هاى پشت سر و بستن راه هاى آشتى ظلم به خود است. «لاتخرجوهنّ... لايخرجن... فقد ظلم نفسه»
- گنهكار بى حيا كه حريم ها را شكسته، حرمت ندارد و مستحق تحقير است. «لا تخرجوهنّ... الاّ أن يأتين بفاحشة مبيّنة»
- سوء استفاده از قانون ممنوع. (زن نمى تواند از حق مسكن خود سوء استفاده كند و براى انتقام گرفتن از شوهر، خانه را تبديل به محيطى براى فحشا و منكر نمايد). «الاّ ان يأتين بفاحشة مبيّنة»
- اخراج زن از منزل، به شرطى است كه فحشاى او روشن و ثابت شده باشد و سوء ظن كافى نيست. «الاّ ان يأتين بفاحشة مبيّنة»
- مردان نبايد به خاطر تأمين نفقه و مسكن، منّتى بر همسران مطلقه خود داشته باشند، زيرا اين حكم خداست. «تلك حدود اللّه»
- زنان نبايد به خاطر محدود شدن در خانه نگران شوند، زيرا اين محدوديّت را خداوند حكيم مقرر فرموده است. «تلك حدود اللّه»
- ناديده گرفتن دستورات خداوند و شكستن حدود الهى، ظلم به خويش است، نه خداوند. «و من يتعدّ حدود اللّه فقد ظلم نفسه»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر